Rolling on the river

De beruchte minimaal 22 uur durende sleeperbus van Vietnam naar Laos, waar we de vorige keer over hadden verteld, viel ons gelukkig reuze mee! Aangezien we een dag illegaal in Vietnam waren geweest, moesten we bij aankomst van de grensovergang onze charmes in de strijd gooien om geen boete te krijgen. Na een succesvolle afleidpoging met ons gebrekkige vietnamees en een hele grote glimlach bij de vietnamese ambassade, werd ons maar liefst om één dollar gevraagd, omdat het "holiday" (weekend) was. We hebben ze maar snel twee dollar in de handen gedrukt en zijn gelijk toen aan onze zoektocht naar de border van Laos begonnen. Om zes uur 's ochtends liepen we een half uur lang door een mistig platteland van loket naar loket. Dit was toch wel de meest vreemde border tot nu toe.

Omdat we de hoofdstad Vientiane niet zo bijzonder vonden, zijn we een minivan ingestapt die ons vier uur later kotsmisselijk in Vang Vieng afzetten. Dé stad waar we heel erg naar uitkeken, aangezien we wisten dat we hier konden tuben: met een cocktail in de hand in een rubberen band relaxed de 'Nam Song' rivier af dobberen met hier en daar gezellige barretjes langs de kant. Jullie snappen wel dat dit onze highlight van Laos moest worden! Wij stapten vol goede moed met onze tubes de rivier in. Er waren nauwelijks mensen op het water, maar who cares, wij liggen "lekker lekker in de zon!" Een barman haalde ons met een touw naar de kant bij een barretje met leuke muziek. Gezellig, we hebben er zin in! Maar wat bleek, we waren de enige mensen in de bar... Na twee overheerlijke slush cocktails kwamen we erachter dat we al bij de tweede bar waren beland. Schijnbaar waren we zo enthousiast aan het dobberen dat we de eerste bar al hadden gemist, oeps. Na de derde cocktail en een pad Thai kwamen we er zelfs achter dat dit al de laatste bar was!! Jeetje, wat een flop... Achteraf lazen we dat er een aantal jaar geleden in een korte tijd veel dronken toeristen zijn overleden tijdens het tuben en er daarom nog maar twee barren per dag open mogen zijn. Onze dag tuben hadden we duidelijk anders voorgesteld, maar de anderhalf uur durende tube rit naar het 'eindstation' met een leuke groep maakte het dat we het toch nog erg gezellig hebben gehad. Zo, die kunnen we ook weer van onze Bucketlist afstrepen! De prijs van Whiskey en water is hier bijna 'same same', dus elke avond konden we een aantal uur genieten van gratis whiskey. Woehoe!!Jullie snappen natuurlijk wel dat we hier leuke stapavonden hebben gehad. Geen zorgen... Wij zullen geen dingen doen die jullie ook niet zouden doen! ;)

De helderblauwe 'Blue Lagoon' rivier, een hotspot in Vang Vieng mocht natuurlijk niet ontbreken. Zo sportief als we zijn, zijn we met onze brakke koppies op half werkende mountainbikes de strijd aangegaan. Nondeju! Wat een heftige workout door de steile bergen! Blue Lagoon 3 bleek de mooiste te zijn, maar helaas lag deze het verste weg en hebben we halverwege de rit genoegen genomen met Blue Lagoon 1. Ondanks dit hebben we alsnog genoten van de mooie rivier. Vang Vieng vonden we erg leuk plekkie, maar het was tijd om naar Luang Prabang te gaan. Zo eigenwijs als wij zijn, kozen we voor de nachtbus die ons sterk werd afgeraden door een geëmigreerde Australiër. Nadat we beide een paar keer bijna uit onze bedjes in de slaapbus zijn gestuiterd, snappen we nu wel zijn punt! Jeetje, die wegen hier in Laos zijn al een avontuur op zich!

In Luang Prabang hebben we de mooie 'Kuang Si' watervallen bezocht, waar we heerlijk konden zwemmen in het helderblauwe water. Ook hebben we hier een hele steile klim bovenaan de waterval gedaan. De weg terug naar beneden was meer een survivaltocht op onze slippertjes dus kozen we voor de 'hippie style' door met blote voeten de berg verder af te klauteren. Tijdens een avond chillen bij Utopia, een relaxbar aan de rivier, kwamen we Tessa (een vriendin van thuis) tegen! Samen sloten we de avond - zoals dat hoort in Luang Prabang - af bij de lokale bowlinghal. De enige plek in de stad waar na 01.00u nog muziek aanstaat en waar nog drank wordt geschonken. Het was hilarisch en een leuke ervaring om 's nachts te bowlen met alle backpackers en de locals!

We hadden het plan om de slowboat vanuit het noorden naar Luang Prabang te pakken, maar daarvoor moesten we eerst een minivanrit van twaalf uur over deze fantastische wegen zien te overleven. Dit wilden we onszelf niet aandoen, dus we hebben ons slowboat-plan maar laten 'varen'. In plaats daarvan zijn we op advies van een andere backpacker naar Nong Khiaw gegaan: een schattig dorpje in het noorden van Laos aan een aftakking van de Mekong rivier. We hebben hier gemerkt dat de locals de toeristen niet zo leuk vinden. Waar wij trots waren dat we hen konden begroeten, werden we keihard in ons gezicht uitgelachen en belachelijk gemaakt door de schoolkinderen. In Nong Khiaw hebben we een eigen trekking gedaan naar een viewpoint, waarbij we alleen maar steil omhoog moesten lopen. Na anderhalf uur zweten en lekgeprikt te zijn door alle (malaria)muggen werden we eindelijk beloond met een fantastisch mooi uitzicht. Zie de foto in het album Laos!

Na Nong Khiaw hebben we een vlucht van maar liefst één uur gepakt naar Bangkok. Het vliegtuig steeg op, we kregen een bord eten voor ons neus en we hadden nog niet de laatste schep naar binnen gewerkt of we moesten ons alweer klaarmaken om te gaan landen!

In de volgende blog zullen we schrijven over de avonturen die we hebben beleefd in Thailand. Qua blogs lopen we af en toe een 'klein beetje' achter, maar onze route (via het kopje kaart) is wel helemaal up-to-date en het ziet er nog eens leuk uit ook! ;) 

Bedankt weer voor het lezen! Vergeet vooral niet te reageren want wij zijn heel benieuwd wie er allemaal met ons meereizen! :) 

Dikke knuffel van de 'Dutchies on Worldtour'